Angela & Erik

2009: SOUTH-AMERICA
2009: BALTIC SEA....?
2008-2009: SPAIN - MALAGA
2008-2008: USA/CANADA
2007-2008: SPAIN - SEVILLE
2006-2007: WORLD BIKE TOUR

29 April 2006

...AND HE PROMISED ME A ROSE GARDEN........


Toen wij 27/4 uit Harrisburg vertrokken, had Erik mij een heerlijke vlakke tocht langs de rivier in het vooruitzicht gesteld. Wat anders dan al dat klimmen en dalen tot nu toe.

Helaas, na ongeveer 10 km stopte het prachtige fietspad langs de rivier ineens en veranderde in een vluchtstrook langs een drukke weg. Erik dus vlug een andere weg zoeken en gevonden. Deze weg veranderde na 5 km in een vreselijke klim van ruim 3 km lang met een stijgingspercentage van meer dan 8% (weg verboden voor vrachtwagens). Tijdens het klimmen speelde bovenstaand liedje mij alsmaar door het hoofd.
Bleek later een van de hoogste bergen in die omgeving: Peters Mountain: nou die vergeet ik niet meer!

Op de top prachtig uitzicht. Erik is afgedaald met een max. snelheid van 74 km per uur (zo blij dat ik dat niet zie). Ik natuurlijk vol in de remmen: niet alleen vermoeiend, ook eng! Blij weer beneden te zijn.
Wij zitten nu in Williamsport en vertrekken zo via de Pine Creek Trail (moet iets prachtigs zijn) richting noorden.
En toch blijft fietsen geweldig!

27 April 2006

WASHINGTON, AN UNEXPECTED SURPRISE!

Gettysburg, 26-4-2006




Ja, zondagmorgen vroeg heerlijk in een groot kingsize bed, kijkend naar een paneldiscussie over een recent gepubliceerd boek "China: The Balance Sheet', op BOOK-Channel! Een verademing na al die plupzenders waarmee de gemiddelde Amerikaan zich vermaakt. En...dat in the St. Regis, K-Street, corner 16 th Str. op nog geen 700 m. van het "White House"! Voor de niet-kenners, vergelijkbaar met voor Nederlandse begrippen met zeg maar Des Indes in Den Haag.

Na een stevige tocht vanuit Cockeyville, onderweg even een leuk contact gehad met personeel in een uitstekend geoutilleerde fietswinkel en daar DE goede fietskaart voor Washington-area gekocht (ADS Bike map) in Columbia geland, met een miezerig regentje net achter de rug. Het Sheraton Columbia bleek, na een leuke conversatie met een belangstellende Amerikaanse bij een pomstation, best wel betaalbaar. Angela's werkrelatie met Sheraton - eind zestiger jaren ruim een jaar op Aruba, N.A.- gaf daarbij wel de doorslag t.o.v. de overige mogelijkheden.

Het vinden van goede accommodatie is voor ons, als fietsers, veel lastiger dan lijkt. De meeste motels/hotels bevinden zich langs of in de directe nabijheid van autowegen die wij nu juist zoveek mogelijk proberen te vermijden. Maar met vraag- en antwoordspelleltjes "Zou hij het weten of is ook een van die vele Amerikanen die hun eigen omgeving niet eens kennen" komen we er wel uit. Meestal hebben wij het meest succes bij pompstations en motel/hotelreceptiepersoneel.

De ontvangst in Sheraton Columbia was zeer vriendelijk en ook adequaat, ondanks onze "natte uitrusting" was het parkeren van onze fietsen in de lobby van het ruim 350 kamers tellende hotel geen enkel punt. Met een beetje praten, onze ANWB-kaart (AAA-reductie) en "Prijs iets boven ons budget" toch een leuke overnachting geboekt voor $ 99, inclusief een zeer luxieus ontbijt. Vonden we een prima deal. Aan de bar kommend troffen we enkel een sigarettenrokende bartender van Italiaanse afkomst, met een heel mooi verhaal over in Italie geboren zijn, in Amerika opgegroeid, op bezoek geweest bij familie in Italie "What a poverty, how they live there lives overthere; I am born Italian but feel American". Via een out-of-date biertje (Duur, bijna $ 5) in contact gekomen met de Director of security and Nightmanager. Leuk gesprek gehad, extra biertje en ... hij regelde voor ons een (denk personeels)prijs voor overnachtingen binnen de Starwood Hotels, in ieder geval binnen Washington e.o. Naast Sheraton zitten ook Regis en Westin Hotels in deze groep. De nightmanager vond onze tocht, en onze interesse voor het hotelwezen boeiend. fietste zelf ook met kleinkind graag op de mountainbike.

En zo reden we via Kensington - nu wat gedetailleerder m.n. voor de Kluvers in Den Haag, Rotterdam en Athene, en onze eigen kids, naar de "Rock Creek Trail", geheel autovrij, zeker 20 km. langs die van veel rotsen voorziene creek, rechtstreeks naar de "National Mall"! Wat een genot!
Overigens, het fietsen bevalt ons tot nu toe, in relatie tot het autoverkeer, meer dan goed. Vrijwel alle automobilisten geven ons de ruimte, en de "shoulders" langs de wat drukkerre wegen zijn van voldoende breedte. Uiteraard even de Mall gedaan: Lincoln Memorial, Vietnam memoriaal, Memorial WO II, even naar links op afstand het "White House", Washington Memorial en het Capitool met vlak daarvoor het indrukwekkende memoriaal Civil War (fraaie beelhouwerken van de strijdende partijen met in het midden gen. Grant.
Ja, en daarna ons verblijf in St. Regis. Onze fietsen waren niet bepaald "luxe bagage", maar er werd bij de balie slechts even "verwonderd" opgekeken toen wij, in felgele regenkleding en dito bagage binnenstapten. Fietsen mee naar boven op de kamer is in Amerika geen enkel punt, ook niet in de duurste hotels. Zondag heerlijk Washington verder "gedaan", zonder bagage, daarna om 13.00 u uitgecheckt en via "Arlington" naar een schitterend nieuw (Mrt. 2006) Westin Hotel, 336 kamers, in Arlington aan de Wilson Boulevard, vlak bij Fairfax Avenue (?). St. Regis voor $ 150 en Westin voor $ 69 (!!) was een koopje, geweldig! We zijn wel enigszins "bezorgd" dat we te verwend worden, maar via Frederick - langs de Chesapeake & Ohio Canal Trail met een geweldig machtige "Potomac River Fall" in een goede Travellodge en nu in Gettysburg (Battlefields Civil War) in een prima value for money Quality Inn komen we weer op "standaard".

Dat is het voorlopig, wij staan "open" voor allerlei actuele info, op velerlei gebied, dus aarzel niet. Indien de tijd ons ontbreekt - elke dag voelen wij aan als een nieuw avontuur, en ... internetfaciliteiten zonder een laptop zijn toch schaars (public libraries goede optie) - wanhoop niet, we geven antwoord! Volgende keer: foto's van Philadelphia tot heden.

20 April 2006

AANKOMST CHESTER

Maandag de 17-de in middag voet aan land gezet in Chester, na een zeer rustige overtocht: helaas geen storm gehad (hooguit windkracht 7/8, lekker schommelen), niet zeeziek, geen walvissen, wel dolfijnen. Aparte ervaring, wel blij dat wij het schip in Chester konden verlaten: bemanning was ook best jaloers op ons.
Het fietsen gaat tot nu toe prima, wij hebben er al ruim 200 km op zitten, wel zwaar, veel heuvels en niet van die kleintjes helaas.
Eerste dag naar Philadelphia gefietst, in centrum overnacht (fietsen op kamer: geen probleem) en stad verkend (niet veel bijzonders).
Volgende dag in Amish country beland: de Amish leven nog in de 17/18 eeuw, dus wij vielen op onze fietsen tussen al die paarden en wagens niet op. Ook een paar vrouwen zien steppen. Mannen allemaal met baard en hoed, vrouwen en meisjes dragen lange rokken en diverse soorten hoedjes. Allemaal grote gezinnen: meer dan 10 kinderen is normaal. Kinderen gaan naar een Amish one room school, totdat zij 14 jaar zijn: daarna werken op de boerderij en scholen zich nog evt. verder door zelfstudie.
Nog geen foto's: hebben wij meer tijd voor nodig en sinds wij van het schip zijn, komen wij tijd tekort.
Wij hopen over een paar dagen in Washington te zijn.

08 April 2006

LIVERPOOL

Zitten in de bibliotheek in Liverpool, vanmorgen om 06.00 binnengelopen en vanmiddag met hoogtij om 18.30 weer weg - naar Chester - verwachte aankomst 2e Paasdag. Met een dag vertraging - 'is en blijft vrachtscheepvaart - vertrokken op de 'Independent Action' naar Liverpool. Gunstig weer, windkracht 5 a 6, redelijk veel zon, gewoon genieten op de brug! Onze hut is niet de allernieuwste, maar slapen en douchen er prima in. Gelukkig wel zijzicht (2 behoorlijke 'ramen'), aan de voorzijde zien wij van die mooie 'dozen' (Van Wijnand begrepen dat de containers zo in Belgie worden genoemd). Aan boord kunnen we helaas niet internetten, veel te duur, via de satelliet, dus voorbehouden aan de master (Duits)! Dus minimaal ruim een week wachten op ons volgende bericht! Zeer gemeleerde bemanning: naast de master een Duitse chief Engineer, verder Oost-Europese officieren en de rest Filippino's! Eten is prima en gevarieerd (oppassen voor overdaad!). Kok en zijn bediende sloven zich voor ons uit. Ons 'bezit' in een lege hut gestald/gestuwd, en voorzien van de vaderlands kleuren + oranje. Eigenlijk kunnen en mogen we alles aan boord. De brug is echt de beste plek om te vertoeven, kijken, lezen, ouwehoeren met de dienstdoende officier en meekijken op alle meetapparatuur (alles electronisch/GPS/Automatische piloot).
Volgens de ervaren officieren gaan wij bijna zeker dolfijnen en walvissen zien. Ben ook benieuwd of wij zeeziek worden.