THAILAND II

Period: 3/3/2007 - 13/3/2007

Stages: From Chiang Mai by nighttrain to Ayutthaya, onward to Bangkok, by nighttrain to Surat Thani and from there to Phangnga, Phuket, by ferry to Krabi, Pak Meng, Ko Sukon and, from Thung Wa a minitruck to the Malaysian border.

In Thailand we just biked 15 days, total distance including local touring 1,450 km. Daily average 85 km.

English summary: see below

Verder naar het zuiden, via Ayutthaya en Bangkok, konden we wat meer genieten van de natuur, maar het bleef vochtig en heet!

Het reizen per openbaar vervoer is redelijk te doen, maar wij ervaren wel onze beperkingen: inladen in een goederenwagon die net buiten het perron staat (slepen met bagage/boven je hoofd inladen/toekijkend Thais spoorwegpersoneel), opletten waar je fiets wordt "gestald" (bescherming/vastgesjord) en dan maar hopen dat er onderweg niets mee gebeurd. Soms vind je je eigendommen volledig ingebouwd weer terug, en dan zijn kleine beschadigingen al "gelukkig, niet meer dan dat".


In Ayutthaya hebben we heel vroeg - 06.30 u - de historische, oude hoofdstad bezocht. Geen enkele toerist, wel veel "Angela's vriendjes". Op de fiets, relatief koel (ca. 24C), heerlijk rustig een aantal wats (tempels) en de grand palace bekeken. Wat een verschil met de naochtend: druk met toeristen, veel "tourolifanten" bij de belangrijkste wats.

Via een dag Bangkok (treinen die ook fietsen kunnen vervoeren rijden alleen 's nachts) in de zeer vroege ochtend vanaf Surat Thani - ver in het zuiden van Thailand - op weg naar Phuket.


Langs een National Park, met wat klimmen en dalen en aan beide kanten veel oliepalm/rubberplantages zijn we bij toeval, 5 km buiten Phangnga, in een zeer luxe resort terechtgekomen. Eigen zwembad (4x8) buiten, met aan de lange zijde ons dagverblijf en aan de korte zijde het slaapvertrek met annex sanitaire hoek in de open lucht. Veel te luxe voor ons, maar verder weinig alternatiefs, en goed afgedongen op een veel te hoge vraagprijs. Hoewel in beetje afgezonderd lag het resort schitterend tegen de achtergrond van hoge kalksteenformaties.
In Phuket Town twee dagen in een splinternieuw appartementenhotel ovenacht; een dag hebben we besteed met rondfietsen over het schiereiland en langs de diverse standen. Niet ons paradijs, enkele stranden vier/vijf rijen dik de strandstoelen, veel te druk. Van de tsunami-schade niet veel meer te merken, maar na ons bezoek aan de kleinere stranden en op Ko Phi Phi - op weg naar Krabi - is ons wel duidelijk geworden dat veel mensen toendertijd, bij het naderen van die vloedgolf, geen enkele kans hadden.
Soms bedragen de afstanden tot de "tsunami-veilige" gebieden wel drie kilometer.


Bij Pak Meng heerlijk kunnen genieten van een fraaie zonsonder/-opgang, direct aan zee. Jammer dat de zee daar niet uitnodigde om te gaan zwemmen, te vlak en niet mooi schoon. Op Sukon Island (Ko) wel genoten van twee dagen strandleven, wat rondfietsen over het eilandje en wat gekayakt met een van de andere toeristen.

De laatste etappe in Thailand maar gedeeltelijk per fiets gedaan, vanaf Thung Wa nog zo'n 60km. een mini-truck georganiseerd richting Satun, waar we de ferry naar Pulau Langkawi/Maleisie hebben genomen.

Thailand, voor ons "fietsers" te heet en te vochtig om echt van het fietsen en de natuur te kunnen genieten, wel een ervaring op zich. Ook de natuur langs de door ons gereden etappes was op enkele uitzonderingen na niet echt "geweldig". Maar ... veel enthousiaste mensen langs de wegen, vriendelijk en behulpzaam voorzover mogelijk: .... dan wreekt zich het niet Thais kunnen spreken! Dat hebben we als een groot gemis gevoeld, vergeleken met de Engelstalige landen, het contact met de locale bevolking. Het is helaas niet anders!


English summary
For stages see above

Onward, on our way to the south via Ayutthaya and Bangkok, nature looked more attractive but wheatherconditions still the same: hot and high humidity.

In general travelling by public transport isn't that bad, but carrying two loaded bikes into the luggage section wasn't always a pace of cake! Sometimes we had to climb down in order to reach that section, while trainpersonnel just was watching how we had to struggle to get our bikes and luggage in.
Stowing and protection of the bikes was another thing: I often did it myself, specially to protect gears and brakes. And at the end of the (train)trip: hopefully not too much damage!

Ayutthaya, one of the former capitals of Thailand, was quite interesting with all its "wats" (temples) and the grand palace. We arrived there in the very early morning so we had lots of time to see the various highlights in an easy way.

From Bangkok we took the nighttrain to Surat Thani, some 230 km. northeast of Phuket. Straight after sunrise we started for our stage to Phangnga, rather attractive because of the rolling landscape, oilpalm and rubbertree plantages. By accident we arrived at a great resort, just outside of Phangnga: far too luxurieus but with some "never pay retail" we could bring down the cost to a reasonable level. Our own swimming pool (4x8 m), seperate building for living and bedroom/bathroom and a striving environment, with magnificent views on the surrounding limestone mountains.
In Phuket we spent an extra day to bike around the beaches and through the hills. Great views, but too busy on the famous beaches of Phuket. Hardly any sign of the tsunami damage; passing by the smaller beaches and later on on Phi Phi Island and near Pak Meng we did realise that most of the people being there on the beaches really didn't had any chance to escape from that disaster. Escape routes sometimes showed a distance of more than 3 km!


At Pak Meng and on Su Kon Island we had some "relax" time: swimming, kayaking, no early morning bikestarts and beers in the afternoon and evening.
From Su Kon Island we drove to Thung Wa, where we arranged a minitruck that brought us straight to Satun and the ferry to Pulau Langkawi/Malaysia.

Thailand: to be honest for us too hot and too humid to enjoy biking. But enriched with another experience, we did enjoy the enthousiasme of the local people, lots of kids and many fellow (motor)bikers applauded, shouted and tried to help us the best they could. At those moments we felt the lack of knowledge of the Thai language as a great "missing item", not able to talk and shat with the locals. A real pity!

THAILAND I

Period 11/2 - 2/3/2007

Stages: By train from Bangkok to Kanchanaburi, onwards by bike via Suphan Buri and Sing Buri to Naklon Sawan. Nighttrain to Chiang Mai. From there to the west to Hod, Mae Sa Riang, mostly by minibus to Khun Yuam, Mae Hong Son and partly by minitruck (hitchhiked) to Pai and further to Chiang Mai by (hotel)pick-up. By bike: just some 735 km.

English summary: see below.

Op 14/2 vanuit Adelaide naar Bangkok gevlogen, met een tussenstop in Singapore. En...vanaf 15/2 tot heden slechts 735 km. gefietst, dat hadden we ons anders voorgesteld!

Een aantal factoren hebben daarbij een rol gespeeld: niet prettig fietsen in en rondom Bangkok, de hitte na pakweg 10.00 u, een wat saaie omgeving in het vlakke land boven Bangkok (zeker 500 km. noordwaarts), zadelpijn, derailleurproblemen en .. in het noordwesten zeer steile klims/afdalingen, van soms vele kilometers lang. Zelf in een nieuwe pick-up, van Pai naar Chiang Mai, reden we af en toe niet harder dan 20 km/u! Maar laat ik niet voortuitlopen op de keiharde feiten!

Thailand is tot nu toe niet het fietsland voor ons, niet zoals wij ons dat hadden voorgesteld: fietsen, van de natuur genieten, al die dingen die we tot nu toe hebben genoten in de USA/Canada/NZ/Australie.
Kortom, we zijn teveel tijd kwijt met het "verreizen" van onze tijd: minibusjes/trein. En..het noordwesten - zeker qua landschap fraaier dan de "laagvlakte" - is gewoon..te zwaar voor ons! Jammer, wellicht 35 jaar geleden gelukt.

In Bangkok wat "highlights" gedaan: Royal Grand Palace met de "Tempel of the Emerald Buddha", Wat Arun en Golden Mountain. Vooral de muurschilderingen rondom de Emerald Buddha Tempel, weergevend de "Thaise geschiedenis" vonden wij wonderschoon en gedetailleerd. Vanuit ons hotel dicht tegen de binnenstad hebben we regelmatig gebruik gemaakt van de tuk-tuk (motorische driewieler). Typisch vervoermiddel in het centrum, relatief snel, tussen het autoverkeer door scheurend, en heel goedkoop ... als je maar even een paar "jewelries/dress firms" wilt bezoeken! De tuk-tuk boys krijgen per afgeleverde klant (zeker 10 minuten blijven "rondneuzen") een 5 ltr. brandstofbon! Ja, ja, Angela, die ring met 1 karaat briljant konden ze toch niet leveren, meer saffier en emerald!

Bangkok zelf is in wezen een redelijk schone stad, in ieder geval hebben wij weinig vuil op straat gezien. Dat wil niet zeggen dat het er prettig vertoeven is op straat, wat een luchtvervuiling met al die brommertjes, tuk-tuk's en (vracht)auto's. En beperking van de CO2-uitstoot: zie Nederland in de jaren zestig! Maar eerlijk gezegd kon je dit wel verwachten in dit werelddeel, in de tropen.

Via Kanchanaburi (River Kwai Bridge) hebben we drie dagen gefietst: vroeg weg, na een paar uur al te warm, wat saaie omgeving - rijstvelden, wat kokospalmen, rietsuiker, een rokerige lucht en veel verkeer, m.n. brommertjes. Dat was in ieder geval hier wel een prettige bijkomstigheid: het autoverkeer is gewend aan (brom)fietsen, en de doorgaande wegen hebben voldoende "shoulder" om rustig te fietsen.

Onze "rondreis ten westen/noordwesten van Chiang Mai" bleek te hoog gegrepen: terugkerende zadelpijn bij Angela, Erik problemen met de kleinste versnellingen, af en toe bloedheet en zware terreinomstandigheden hebben onze ambities fors ingeperkt: in plaats van circa 1150 km. slechts een 400 km. gefietst, en Chiang Rai en "The Golden Triangle" laten schieten.
Toch leuke, aparte dingen gezien en beleefd: op het platteland her en der brommertjes langs de bosrand..waarom, en waar zijn al die eigenaren?

Al snel zagen we de "bladverzamelaars": met hele vrachten (teak)bladeren - leek wel herfst, zo aan het eind van het droge seizoen - , die achterop hun brommertje werden geladen, om te dienen als dakbedekking! Ze zijn groot genoeg, wat een joekels van bladeren!

Op weg naar Pai, loodzwaar vanwege de warmte en de klims, speelden Erik's derailleurproblemen dusdanig op dat de kleinste versnellingen niet meer te gebruiken waren. Dus...liften! De eerste keer meteen raak: met z'n tweeen achterin in soort mini-open veewagen (schoon), heen en weer geslingerd over zo'n 60 km. na 55 km zelf te hebben "gezwoegd". Blij dat we die 60 niet hebben gedaan, continue op en neer!
Vanuit Pai - waar we in een splinternieuw resort in de stad zaten, zeer fraai opgezet en voor westerse begrippen niet duur, pakweg 60 euro - met een pick-up van het hotel, 130 km. hotsknots naar Chiang Mai. Erik nog halverwege in de achterbak, om de fietsen in bedwang te houden. En heeft zo .... Angela's angsten vanwege de chauffeurscapriolen van zo'n jonge Thai niet beleefd. Dat hebben we dus ook meegemaakt; derailleurproblemen in Chiang Mai inmiddels opgelost.
Per trein naar Suran Thani, richting Phuket. Tussenstop in Ayutthaya, oude Thaise hoofdstad, even boven Bangkok.

English summary
For stages: see above

We expected to "explore Thailand in the same relaxed way we did the USA/Canada/NZ and Australia, with a tropical surprise".
Well, the surprise was there: we hardly rode some 700 km. in stead of ca. 1500 km, meanly due to hot weather, bike-unfriendly Bangkok, some saddle-ache, troubles with gears and .... far too heavy climbs!

Sofar Thailand didn't bring that "Bikepleasure" we encountered e.g. in Canada/USA/NZ and Australia. Since Thailand is in the daytime too hot, the plains north of Bangkok rather boring and the clims in mountainous NW too heavy we hardly biked, just an 700 km. Lost a lot of time "travelling with public transport", which isn't quite pleasant with two loaded bikes.

In Bangkok we "did" some highlights like "The Royal Grand Palace' with the "Temple of the emerald Buddha", Wat Arun and "The Golden Mountain". Specially the wall paintings around the Emerald Temple werevery impressive. Hiring a tuk tuk - 3 wheel motorised scooter - is maybe the best way of transport in down-town Bangkok, at least for us. But all the CO2-pollusion, you better don't stay too long in this city!

After trained to Kanchanaburi - River Kwai Bridge/Death Railway to Burma - we biked for three days to Nakhon Sawan: flat land, rice fields, sugar cane and coco-palms, and still a lot of traffic. Still having some troubles with Angela's saddle, and the somewhat boring environment, this all made us to train to Chiang Mai, in the northwest.

Just a bite coooler in the morning and evening Chiang Mai was the start of a tour through the mountainous northwest. But we soon found out it was too heavy for us. Sometimes too hot, but first of all too steep climbs. So after two days biking we did the rest through the mountains partly by bike, pick-up truck and ... we hitchhiked to Pai for some 60 km. after troubles with Erik's gears and a too long and hot stage. Fortunately a hotel pick-up could bring us back to Chiang Mai, what a trip - even that new pick-up had to back to a 20km/h speed to overcome those clims near the Burma-border. At several check points military was visible, checking all suspected traffic (relation with Nyammar(Burma) rather poor).

In the country we saw a lot of scooters alongside the road. We soon realised that the owners were collecting the big leaves from the teaktrees in the nearby forest, to be used as .. roofcovering! Some of those leaves even bigger than 1 meter!

We will train all the way down to Surat Thani, just 250 km. northeast of Phuket. In between we 'll have a stopover in Ayutthaya, the old capital.