DE STUIVERTJES

Periode: van 6/8 t/m 9/8.


Wij vertrokken op 5/8 pas om 12.30 uur uit Aberdeen om naar South Bend te gaan in de hoop dat wij in die buurt de Stuivertjes de volgende dag zouden ontmoeten.
De Stuivertjes reden die dag heel vroeg uit Spokane weg om te proberen nog diezelfde dag Bay Center te halen, zo'n 20 km voorbij South Bend.
Het is toch niet te geloven maar rond 17.30 uur, zo'n 4 km voor South Bend, hoorden wij een enthousiast getoeter achter ons en stopte een camper in de vluchtstrook: DE STUIVERTJES!!!!!! Ik (Angela) kon wel een gat in de lucht springen, zo blij was ik dat wij elkaar zagen!
Wij hebben 3 geweldige dagen met ze gehad.
Zondag 6/8: wij zijn naar de camping in Bay Center gefietst en wij hebben ons die dag op de camping en het bijliggende strand geen minuut verveeld. Henk heeft die avond heerlijk gekookt en 's-avonds zijn wij luxe met fiets in camper naar ons motel gebracht.
Maandag 7/8: Henk jarig, dus toegezongen! Bij ons in het motel met zo'n allen ontbeten; daarna in de camper naar Long Beach en Oceaan Park geweest; aan het strand: gewandeld; kastelen gebouwd, gebald: kortom: geen moment rust en niet op onze rug gelegen. 's-Avonds gezellig in visrestaurant gegeten. Bas en Sanne bij ons in motel geslapen: een feest voor ons vieren!
Dinsdag 8/8: weer met z'n allen in de camper op naar de mooie kust van Oregon: genoten van de prachtige uitzichten, van het strand en van de kookkunst van Henk (speciaal voor ons o.a. gekookte aardappels: heerlijk na 4 maanden!).
Al die dagen veel wildlife gezien: hele kudden Elk, herten met en zonder bambies, mannetjes hert met groot gewei, wasbeertjes en 1 zwart beest, zo groot als een wasbeer met een kromme rug (vermoedelijk een possum of een marter).
Vanmorgen, woensdag 9/8, elkaar 2x uitgezwaaid (ik toch wat treurig): De Stuivertjes naar het noorden naar Olympic National Park en wij naar het oosten richting Mount St. Helens.

Ja, Maart, nu kijken wij uit naar jouw komst op 9/9!
Ik weet nu inmiddels wat ik echt mis op mijn wereldreis: mijn keukentafel met die vele gasten!

VIA VANCOUVER ISLAND NAAR WASHINGTON STATE

Periode 17-7 t/m 4-8-2006

Route: Vanuit Vancouver over HWY 101 in noordelijke richting naar Sechelt en Powell River. Ferry naar Vancouver Island (Little River en vandaar naar het noorden: Campbell River). Via een binnenlands tochtje naar Strathcona Provincial Park terug naar Campbell River, naar het zuiden langs de oostkust (Strait of Georgia).
Qualicum Beach en Port Alberni waren de volgende stops. Met de ferry (5u.) naar Ucluelet (Pacific Coast)en op de fiets naar Tofino, en terug met de ferry naar Port Alberni.
Verder zuidwaarts langs de oostkust, Nanaimo, Duncan naar Victoria.

Per ferry op 30-7 naar Port Angeles, WA en vandaar, in oostelijke richting rond het Olympic National Park, via Sequim naar Kenmore (Greater Seattle). Via Bremerton en Shelton nu in Aberdeen, dicht bij de Pacific Coast.

Vancouver Island was echt volop genieten: prachtige vergezichten over zee naar het vasteland, een en al bergen met op de hoogste toppen nog sneeuw. Ook Vancouver Island is bergachtig, tot over de 2000 m , op Mt. Washington - skigebied - lag nog een pak sneeuw. Hier en daar zogeheten temperate rain forest, het eiland (450 km. lang en ca. 120 km breed)is prachtig groen.
Temperatuurverschillen zijn in de zomer aanzienlijk, in Port Alberni, in het binnenland was het snikheet en broeierig, > 32C, terwijl het aan de Pacific-coast, 60 km westwaarts, maar amper 20C was.

Pacific Coast bestaat uit veel rotspartijen en enkele, soms kilometers lange zandstranden zoals Long Beach tussen Ucluelet en Tofino, dat op het puntje van het schiereiland ligt (meest noordelijke plaatsje over verharde weg te bereiken). Wat opvalt is het vele "driftwood" langs de kust en in het binnenland langs de rivieren.

Victoria, als hoofdstad van BC opvallend met vrijwel enkel laagbouw, is een must voor veel (Canadese/Amerikaanse)toeristen. We dachten even Annemarie Jorritsma tegen het (afgeslankte lijf) te lopen, maar geen reactie dus..? Het havengedeelte in downtown Victoria vonden wij, al zijn we verwend met gezellige, oude havensteden, het leukste deel van de stad, naast de kuststrook met uitzicht ove zee richting Washington State (22 miles).

Olympic National Park, denk zeker een derde van Nederland, torent echt boven het omringende heuvelland uit. Op de top van Hurrican Ridge - zijn wij niet naartoe geklommen - heb je uitzicht op een zevental, kleinere gletsjers. Ook hier tref je verspreid nog temperate rain forest aan (met regenval tot 4000 mm per jaar).
Op onze route van Port Angeles naar Seattle kreeg Angela een echte lekke band, langs de HWY 101. Op zoek naar een nieuwe buitenband, in Sequim, ontmoetten wij bij de fietsenzaak een Amerikaans echtpaar. Wat gepraat en ... wij werden uitgenodigd bij hen te komen slapen/eten. Aarzelend, en niets toezeggend, reden wij over een mooie trail -deels direct langs de kust - terug naar PA (30 km.)voor een nieuwe band... winkel net gesloten! Terug naar Sequim, waar wij van het aanbod gebruik hebben gemaakt: couple bleek zeer actief te zijn in de Chinese cultuur/"studenten"-sessies in energieopwekkende gym.oefeningen, 's avonds bij een kampvuur maiskolven (ons diner) gegeten, heel apart! Oh ja, gelukkig wel ... met bier!

De overtochten van en naar Seattle - waar we onderhoud aan onze fietsen hebben laten plegen (band, pedalen, hier en daar wat nieuw vet, etc)- waren plezierig, varen is toch elke keer weer fascinerend, vooral in kustwateren.

Het fietsen zelf: ons gemiddeld aantal km per dag valt iets terug, 't weer is gelukkig wat minder heet de laatste dagen; blijft wel veel op en neer, met soms lange, niet al te steile klims. Minder steil betekent voor ons minimaal 9 km/u.

Hopen overmorgen de Stuivertjes (Nijkerk-Haren, per camper trekkend door Canada, Alberta en British Columbia/Yellowstone NP)aan de Pacific Coast te ontmoeten, leuk!