NAAR EN ROND (om de noord) LAKE SUPERIOR

In feite was dit deel van onze tocht (8-5/26-5) echt genieten, en hier en daar afzien! Gelukkig hebben we, via, via de nodige info verkregen over bike trails, leuke overnachtingsmogelijkheden en bezienswaardigheden.

Uiteraard hebben we ons nooit gerealiseerd hoe afwisselend qua landschap onze tocht zou kunnen zijn tussen Niagara Falls, ONT en Thunderbay, ONT. Enkele trials, o.a. ten zuidwesten van Hamilton, leverden weliswaar vele kilometers om op, maar liever een mooie, autovrije trail en wat meer kilometers dan het vrachtverkeer langs de HWY.

Eerlijkheidshalve valt het verkeer langs de niet te vermijden HWY 17 (Trans Canadian TRUCK-road) best mee, wellicht moeten het meest "vrezen" van de 'zeer ervaren camperrijders' (2 a 3 weken per jaar) die 'schijtebang' zijn om de middenstreep te passeren en je daarmee met hun soms zeer brede aanhang (pick-up, trailer en vaak ook nog een personenauto erachter) van de weg forceren.

Het rijden op Bruce Peninsula was prettig, veel gebruik gemaakt van 'back roads', dus weinig autoverkeer.

Via Paris, Elora, Dundalk, Owen Sound en Lion's Head (laatste traject langs Georgian Bay, fraaie vergezichten met - dat 'verdien je automatisch' - veel lange klimmen en dalen vooral in Beaver Valley. Met een gunstige wind half in de rug zelfs een klim en afdaling van meer dan 8 kilometer!

Het fietsen gaat meer en meer routinematig, hoewel wind tegen, soms een stortbui zoals gedurende een anderhalf uur durend oponthoud in Grand Valley (midden op Bruce Peninsula) het toch soms zwaar maakt.

Via Tobermory met de ferry _ anderhalf uur - overgestoken naar Manitoulin Island en vandaar weer naar het vaste land op weg naar Sault Ste. Marie (oorspronkelijk Frans) aan het uiterste zuidoostelijke puntje van Lake Superior.

Vlak voor Blind River (16-5) een lichte HAGELBUI, en net op tijd ontsnapt aan een gigantische onweersbui, hebben even hard moeten trappen om de achterop komende 'killer' te ontlopen (geschuild in een garage).

De etappes langs het Lake Superior waren stuk voor stuk elke keer een prachtig avontuur. Eten in een Oostenrijks/Duits "Salzburger Hof' - prima 'Europese kwaliteit' aan een rustige baai op een ietwat verloren plekje in Batchawana Bay. Een kort - 68 km - ritje naar Montreal River (leuk plaatsje werd ons verteld, ... 12 inwoners en wat honden!) in de "Mad Moose Lodge" waar het weer binnen 3 uur volledig omsloeg van pakweg 16 C naar even boven het vriespunt en een stevige wind! Wij waren daar gelukkig wel op tijd, doorfietsen naar de volgende mogelijkheid (Wawa, aan het andere eind van "Lake Superior Provincial Park") op ruim 100 km was geen optie!

De tocht door dat park was een van de zwaarste tot nu toe: vertrokken om ca. 11.00 u met 3C en nog lichte sneeuw en een vieze wind tegen en dat met forse klimmen en, gelukkig ook altijd dalen. Wat voelden wij ons 'happy' in onze winddichte jacks en fietsbroeken! Kou is te 'kleden', regen en kou wordt moeilijker! In de loop van die middag ( 21-5) klaarde het weer een beetje op, maar redelijk 'afgebekt' een onderkomen en, hoort erbij, een prima Chinees/Caribean Restaurant in Wawa gevonden. Gelukkig ook 'fully licensed', dus ... bier!

In Canada (ook in USA, PA) zijn nog veel "eettenten" zonder drankvergunning, daar zitten wij 's avonds niet op te wachten.
Hier kennen ze alleen de door de provincie (ONTARIO) gecontroleerde 'bottle shops', vaak net gesloten als wij onze volgende bestemming (motel/douchen/wassen en omkleden) hebben bereikt.
Met gelukkig beter weer, wel veel wind tegen, via White River, niet veel bijzonders maar niet te vermijden gezien de onderlinge afstanden tussen geschikte accommodaties, naar Marathon, weer aan Lake Superior.
Lake Superior is ruim 80.00 km2 groot, en volgens Canadese info het grootste ZOETWATER-meer ter wereld. Daar past Nederland dus 2x in.

Van Marathon via Terrace Bay naat Nipigon: geweldige natuur (zwarte beer gezien, op nog geen 20 meter; verderop moose 3x (eland): geen foto's, vriendjes vertrokken te snel) en forse klimmen en dito afdalingen, grote rotspartijen en de fraaie doorkijkjes naar Lake Superior. Zitten nu in Thunder Bay, grote (zee)havenplaats voor graanvervoer. Hebben hier een extra dagje om wat zaakjes te regelen, want op weg naar Manitoba zal het vinden van accommodatie best lastig worden. En met b.v. Greyhound verder reizen is, na info aldaar, geen reele optie.

En.. wat statistiek: in ONTario nu ruim 1800 km gereden, in 19 dagen, onder wisselende omstandigheden, geen lekke banden (eentje die ik pas 's ochtends bij het vertrek ontdekte), nauwelijks echte 'fietspijntjes'.

Temperatuur schommelde tussen de 3 en 22C, wind toch verrassend veel min of meer mee. Reizen rondom Lake Superior (Hier de Big Circle Tour) lijkt mij een geweldige belevenis, ook op de fiets, met een zeer grillig Lake Superior altijd aan je zij. Volgens Angela moeten wij dat beslist nog eens doen!
Zijn benieuwd hoe de reis naar de Prairies zal verlopen