TONGARIRO-WELLINGTON

Periode 6-12 t/m 18-12-2006

English summary: see below

Stages: Via Rotorua to Tewhaiti, Taupo (Auckland to see our daughter out), Turangi, Ohakune, Wanganui, Palmerston North and Masterton to Wellington.


Reuze gezellig en hartstikke interessant was ons verblijf bij Andrew en Chris Macdonald, farmers in het binnenland, ca. 90 km ten zuidoosten van Rotorua. Hebben ze, ook op de fiets, een paar weken eerder rondom de Eastcape ontmoet op hun nieuw gekochte fietsen, even voor 10 dagen ertussenuit! Reden regelmatig op hun mountainbikes over "hun landerijen" en in de nabije bossen.
Wij zouden zeggen in "the middle of nowhere", maar voor een boerenbedrijf als ware het een vakantieoord, zo schitterend tussen de bergen gelegen.


Ca. 1200 ha. gras- en bouwland, verdeeld over 140 paddocks op ruim 900 ha. grasland. Ongeveer 12.00 sheep/lamb, enkele honderden runderen (greasing contract)en herten, dat allemaal werd gerund door het echtpaar en hun drie zonen. Wij zijn een volle dag met Andrew "op stap" geweest, paddock in en uit, kijken naar het omploegen van opnieuw in te zaaien grasland, scheren van enkele voor de slacht bestemde schapen.
Ongelooflijk wat er allemaal voor komt kijken om z'n bedrijf te runnen.
Chris, de echtgenote (ex-onderwijzeres uit Engeland)deed de administratie en de culinaire verzorging van de mannen, vooral druk als de schapen worden geschoren.


De Tongariro Crossing, een van NZ beroemdste hikes, was voor ons fietsers een heel stevige klus: ca. 7 uur lopen van 1100 m naar 1900 m, en weer naar 700 m. over 17 km. Klauteren, bijna weggeblazen worden op de top, maar fraaie vergezichten, pittige vulkaanluchtjes en een gelukzalig gevoel dit te kunnen doen. Voetjes en dijspieren dachten er echt anders over, maar geen last met fietsen de volgende dagen.

De overnachting in Ohakune, ten zuiden van de Ruapehu, de hoogste bergtop op het North Island, was apart. Het beherend echtpaar van ons motelletje viel voor 4 dagen in voor hun zoon. Aardige lui, Arthur en Dorothy Graham, die ons spontaan uitnodigden bij hen in Palmerston North te overnachten, lag op onze route, dus ... gedaan!
Zo konden wij twee dagen later genieten van een fraai uitzicht over de golfbaan, waaraan hun huis was gelegen, met een directe eigen toegang tot de course. Ja, zulke dagen maken we ook mee, leuk om zo de NZ-ers te ontmoeten.


De beklimmimg van Rimutaka Summit, een klim van ca. 500 m over 10 km. leek niet al te moeilijk, maar in de gorge stak een pittige wind op, uit alle richtingen waaiend. Zo sterk af en toe dat wij beiden van de fiets moesten, zowel naar boven als naar beneden. Ik (Erik) in de klim 1 keer onderuit, voor een gelukkig niet hard rijdende auto, alles "duimpje omhoog"! Angela werd in een deel van de klim zelfs zonder te trappen naar boven geblazen, beangstigend soms.

En dat zal ons wel bijblijven: WIND (meestal tegen)en Nieuw Zeeland! Van vele NZ-ers hoorden we dat ze een slecht voorjaar hadden, met zeer veel wind en te lage temperaturen. Dat laatste was voor ons niet erg, 15 tot 20 C is een prima fietstemperatuur.
Heerlijk fietsland, wel hard werken op de vele heuvels, maar zeer afwisselend in landschap, native flora en ... zeer vriendelijke, behulpzame mensen!

Na 56 dagen NZ, waarvan 39 fietsdagen, en 3325 km. verder op onze "wereldreis", morgen op weg naar Sydney!


English summary

For stages see above


After Rotorua we had a wonderful stay at the Macdonald's: farmers we met on our ride around the East Cape. We really were estonished the way they manage their business, some 12,000 sheep/lamb, hundreds of cattle on greasing contracts and some deer on over 3000 acres of land. The grassland divided over 140 paddocks, in which sheep and lamb were removed on a regular basis, from cropland (lamb grow well on that)to grassland.
A rather difficult environment to farm: lots of hills, paddocks scattered all over them, some parts had to be fertilized by plane! More economic that way.
Andrew runs his farm together with his three sons, while Chris, his wife, a former teacher from England, takes care of household, administration and ... feeding the men. A full job when the sheep have to releived from their "coats"!


As bikers we really had to struggle to do the famous "Tongariro Crossing", a 17 km. hike through/over the vulcanic scenery in the Tongariro National Park. Never walked over 4 hours, and then some 7 hours from 3300 ft to almost 6000 ft and back to 2100 ft. But it was really rewarding, all the great views - we had fine weather, maybe too much wind on the tops - over the mountaintops, craterlakes, lake Taupo, even Mt.Egmont, another vulcano at more than 80 k. to the west! No muscle troubles on the bike the next day, unbelievable!

In Palmerston North we stayed with Arthur and Dorothy Graham, a couple we met two days before in Ohakune. Their son, who runs the motel we stayed in, was away for a couple of days and they acted as stand-in for him. They spontanously invited us to stay at their place, next to a golfcourse. Great people!

The ascent and descent of the Rimutaka Summit, a 500 m not too steep climb over 10 km., seemed to become a little nightmare! A very hard wind started to blow through the gorge and made us sometimes "on our feet", we both had difficulties not being blown from the road: even Erik went down, but fortunately uphill and cars passing by with care (drivers saw our struggle to stay on our bikes)stopped in time!
Yes, Rose, that's what we certainly will remember of New Zealand: WIND!!
A lot of NZers considered their spring as poor: too windy and low temperatures. But for us, bikers, not so bad, we did feel being in "Pedallers'Paradise": great nature, beautifull landscape, native flora and ...friendly, helpfull people!

Tomorrow, after 56 days in NZ, of which 39 biking days, and 3225 km. further on our trip, we are off for Sydney!